Doğdu, ağlamaklıydı yüzü gözü,
Yürüdü, yanında anası babası,
Koştu düştü kanadı dizi,
Ne bilirdi yaşamı kader yongası,
Kıskandı çıkınca bir ortak anaya,
Kızdı köpürdü kader yongası,
Aldı daha küçükten sinirleri omuzuna,
Olmadı başarısında hiçbir faydası,
Büyüdü, seller gibi gecesi gündüzü,
Bir gün gelmişti şiş içinde yüzü gözü,
Asılmıştı artık omuzuna yaşam kavgası,
Ve olmuştu kader yongası, yaşam bozması...
Bülent Çapar
Comments